Tja… ‘t antwoord is niet simpel… zoals zo vaak: “het hangt ervan af”.
Struisvogelpolitiek is nooit het goede antwoord, dus een analyse op niveau van uw onderneming is een must. Zijn er directe handelsrelaties met Engelse bedrijven? Dan zijn er zeker gevolgen. Welke onzekerheden stellen zich vandaag:
- Invoer- of uitvoerrechten?
- Extra formaliteiten aan de grensovergangen?
- Certificering van goederen (zal het CE-label in de UK van kracht blijven?)
- Wat met BTW verplichtingen?
- Wachttijden aan de nieuwe grensovergangen?
De aansleep van de discussies zorgt alvast voor veel onzekerheid. Als er geen akkoord volgt, zal veel afhangen van hoe streng het Verenigd Koninkrijk haar interne markt zal willen beschermen.
Ons voorlopig advies: breng alvast in kaart in welke mate uw bedrijf contacten heeft met of zaken doet met het Verenigd Koninkrijk. Kijk zeker ook eens op de Unizo website over de Brexit.
Indien u geen directe handelsrelaties heeft, loont het de moeite na te gaan in welke mate uw productieproces kan leiden onder de Brexit. Kijk na of uw grondstoffen niet (onrechtstreeks) vanuit het Verenigd Koninkrijk komen. Zo ja, kan het lonen om nu reeds de markt te verkennen om na te gaan of er leveranciers zijn die minder onderhevig zullen zijn aan de Brexit.
Je verkoopt zelf aan groothandelaars… ook dan kan het geen kwaad proberen te achterhalen in welke mate uw producten hun weg naar het VK vinden. Als uw eigen klanten immers doorverkopen aan het VK, zal binnenkort ongetwijfeld de rekening volgen indien u niet kan voldoen aan de certificeringseisen van het VK.
Laat me tot slot toe even de politieke kaart te trekken. Uiteraard moet u als ondernemer wakker liggen van de Brexit. Het is immers een gevolg van de huidige populistische politieke maatregelen die de Westerse wereld vandaag treffen.
Willen we meer welvaart, meer geluk, meer vrijheid? 300 jaar economische geschiedenis leert ons dat dit het best bereikt wordt door open grenzen en vrije handel. Periodes van open grenzen met vrij verkeer van kapitaal en personen hebben statistisch uitgewezen dat deze gepaard gingen met de grootste stappen vooruit inzake welvaart. De periode vlak na WOII als uitschieter…
Het is jammer dat het zo moeilijk blijft om mensen te overtuigen op basis van ‘big data’ en geschiedkundige cijfers en statistieken. Het populistisch verhaal is zoveel makkelijker te brengen. Jef de loodgieter heeft geen werk meer omdat Ivan de loodgieter het aan de helft van de prijs komt doen. Makkelijk, simpel… ook de oplossing lijkt eenvoudig: hou Ivan de loodgieter buiten; grenzen dicht; eigen volk eerst.
De andere kant van de medaille is zoveel moeilijker om overtuigend te brengen. Omdat Ivan de loodgieter mijn badkamer aan de helft van de prijs geplaatst heeft, rest er mij nog voldoende geld om ook een zwembad te plaatsen in de tuin. Jan en Piet de zwembadbouwers mogen dus hun ding komen doen… zij eten ‘s avonds een boterham extra. En omdat zij nu ook goed hun kost verdienen, vragen zij alsnog dat Jef de loodgieter niet voor hen kan komen werken om leidingen te leggen… Uiteindelijk iedereen dus gelukkig. Waar voordien enkel Jef de loodgieter werk had, zijn er nu 4 mensen aan het werk en verdienen ze allemaal hun kost.
Het spijtige is dat dit verhaal enkel in globo te brengen valt… “omdat onze grenzen open waren, steeg het bruto nationaal product vorig jaar met 3%”. Je zou er van in slaap vallen als je het zo in de krant leest…
Niet overtuigd? Lees dit artikel eens… We hadden het wereldwijd nog nooit zo goed als nu. Maar ook in onze eigen achtertuin hadden we het nog nooit zo goed als nu; vanwaar komen toch al die klachten over het einde van onze welvaartstaat? Inzake inkomensongelijkheid scoort België (zeer) goed, en de afgelopen 20 jaar is deze inkomensongelijkheid niet toegenomen (zie hier voor meer info). Trouwens, over inkomensgelijkheid kunnen we ook een heel epistel schrijven (inkomensgelijkheid versus/of gelijkheid van kansen).
Nogal vaak werpt men mij voor de voeten dat “ik makkelijk praten heb”. Het is immers niet mijn job die bedreigd wordt… Fout! Ook mijn beroep wordt bedreigd… door de robot. Boekhouders staan op de eerste plaats in het lijstje van beroepen die binnen 10 jaar overbodig zullen worden. In mijn geval is het niet “Ivan de loodgieter” die mijn inkomen bedreigt, maar wel de computer en het internet. Populistisch gezien zou ik dus moeten stemmen op de partij die het standpunt verdedigd dat we alle robots en computers moeten verbannen uit onze maatschappij. Ze stelen immers ons werk en ons brood… Terug naar de doorschrijfboekhouding… die hield tenmiste mensen aan het werk!
Ik hoop dat je inziet hoe gek deze redenering klinkt… maar toch is dat wat de populisten verkondigen als het gaat over open grenzen en open liberale handel. Doe de deur dicht, dat werkt! Net zo zinloos als “schaf de computer af, dat werkt”.
Bij deze dus een pleidooi, laat je niet vangen door populistische slogans… aanschouw het probleem in zijn geheel, en niet op microniveau. Open grenzen blijven de beste manier om onze welvaart te verhogen!